Nasz team „na lekko” udał się w stronę ściany Diamir – Adam na rakietach śnieżnych a Jacek na narach skitourowych. Mają zostawione depozyty a do wysokości 5700 m.n.p.m. mają rozwieszone 300m poręczówki która ma za zadanie znacząco przyśpieszyć tępo wspinaczki. Przed wyprawą mówiono że ” chcą być bardzo szybcy” teraz mają na to łaskawszą okazje 🙂 .

Najpierw zapoznajmy się z pogodą. Dzisiaj brzydko potem trochę cieplej ale silny wiatr następnie 2 dni spoko…

fot. pogoda dla 6500m

Jeżeli uda im się w słabych warunkach przedostać do wyższych partii ściany będą mogli cieszyć się słońcem i słabym wiatrem tam gdzie tlenu jest mniej.

Dzisiaj pewne jest  to że dojdą do obozu pierwszego. Jutrzejszy dzień będzie bardzo intensywny ze względu na najbardziej wspinaczkowy  fragment drogi Kinshofera.
Następne dni, o ile będą, będą przynajmniej tak samo trudne – tu wybawieniem ma być dobra pogoda. Adam deklaruje wysokość 7000m jako cel tego wyjścia

fot. Minimum do trójki!

Z relacji Janusza Bergera dowiadujemy się że:

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1237985089552154&id=100000220238271&pnref=story

W ramach przypomnienia, czyli to co ich czeka:
Trudności drogi Kinshofera biegnącej ścianą Diamir sprowadzają się ścianki Kinshofera którą to dzieli się na  3 części:
•wejście pod piony 60st – 50 m TU MAJĄ PORĘCZÓWKĘ 300m
•3 skalne progi z drabinkami 70-90 st. o łącznej dokładnej wysokości 100 m
•wyjście terenem śnieżnym ok. 70 m do platformy namiotowej obozu II na 6000

fot Adam Bielecki. Wspinaczka na kuluarze Kinshofera.

fot. Jacek napiera z kijami do CI.

O dalszych postępach himalaistów będziemy Was informować na bieżąco. Zapraszamy do śledzenia naszej strony!